Karakteristieken van metaalmateriaal

  Eén.Vermoeidheid

  Veel mechanische onderdelen en machineonderdelen werken onder wisselende ladingen.Onder invloed van wisselende belastingen, hoewel het spanningsniveau lager is dan de opbrengstlimiet van het materiaal, na een lange periode van herhaalde stresscycli, zal plotselinge brosse breuk optreden.Dit fenomeen heet vermoeidheid van metaalmaterialen.De kenmerken van de vermoeiingsfractuur van metaalmaterialen zijn:

  (1) De belasting is wisselend;

  (2) De werkingstijd van de lading is langer;

  (3) De breuk vindt onmiddellijk plaats;

  (4) Of het nu een plastic materiaal is of een broos materiaal, het is broos in de vermoeidheid fractuur zone.Daarom is vermoeidheid fractuur de meest voorkomende en gevaarlijke vorm van breuk in de techniek.

object12288;- 12288; Het vermoeidheidsfenomeen van metaalmaterialen kan worden onderverdeeld in de volgende soorten, afhankelijk van verschillende omstandigheden:

  (1) vermoeidheid van de hoge cyclus: betrekking heeft op vermoeidheid met stresscycli boven 100,000 bij lage stress (werkstress is lager dan de opbrengstlimiet van het materiaal, of zelfs lager dan de elastische limiet).Het is het meest voorkomende type vermoeidheid storing.Hoge cycluvermoeidheid wordt over het algemeen aangeduid als vermoeidheid.

  (2) Vloeibare vermoeidheid: betrekking heeft op vermoeidheid onder hoge stress (werkdruk is dicht bij de opbrengstlimiet van het materiaal) of hoge spanningsomstandigheden, het aantal stresscycli is onder 10,000 tot 100,000.000.Aangezien wisselplastische stam een belangrijke rol speelt in deze vermoeidheid uitval, wordt het ook plastische vermoeidheid of spanning vermoeidheid genoemd.

  (3) Thermische vermoeidheid: de vermoeidheid veroorzaakt door de herhaalde werking van de thermische belasting veroorzaakt door temperatuurveranderingen.

  (4) vermoeidheid bij corrosie: de vermoeidheid van de onderdelen van de machine bij de gecombineerde werking van wisselladingen en corrosieve media (zoals zuur, alkali, zeewater, actief gas, enz.).

  (5) Contactmoeheid: Dit heeft betrekking op het contactoppervlak van de onderdelen van de machine, onder de herhaalde werking van contact stress, het neerslaan of het neerslaan van het oppervlak en het schillen, wat resulteert in storing en vernietiging van de onderdelen van de machine.

Twee.Plasticiteit

  „35;39;Plasticity''';39; verwijst naar het vermogen van metaalmaterialen om blijvende vervorming (plastische vervorming) te veroorzaken zonder vernietigd te worden onder invloed van externe kracht.Wanneer een metalen materiaal wordt uitgerekt, zal de lengte en de dwarsdoorsnede veranderen.Daarom kan de plasticiteit van een metaal worden gemeten aan de hand van twee indicatoren: de verlenging van de lengte (rek) en de krimp van de afdeling (vermindering van de oppervlakte).

de oppervlakte 12288;- 12288; hoe groter de rek en de vermindering van de oppervlakte van een metalen materiaal, hoe beter de plasticiteit van het materiaal, dat wil zeggen, het materiaal kan bestand zijn tegen grotere plastische vervorming zonder te breken.In het algemeen worden metalen materialen met een grotere rek dan 5% kunststof (zoals koolstofarme staal, enz.) en metalen materialen met rek minder dan 5% brosse materialen genoemd (zoals grijs gietijzer, enz.).Een materiaal met goede plasticiteit kan plastische vervorming veroorzaken in een groot macroscopisch bereik, en tegelijk met plastische vervorming wordt het metaalmateriaal versterkt door plastische vervorming, waardoor de sterkte van het materiaal wordt verbeterd en het veilige gebruik van onderdelen wordt gewaarborgd.Bovendien kunnen materialen met een goede plasticiteit soepel worden verwerkt door bepaalde vormprocessen, zoals stampen, koudbuigen, koudtrekken en richten.Daarom moeten bij de keuze van metaalmaterialen als mechanische onderdelen aan bepaalde plastische indicatoren worden voldaan.